W polskiej służbie zdrowia wybór pediatry to gra na loterii

Kiedy na świat przychodzi dziecko pojawia się konieczność i potrzeba wyboru specjalisty z dziedziny medycyny, zajmującego się chorobami dziecięcymi, opieką nad dziećmi oraz ich rozwojem. Mowa o lekarzach pediatrach. W pierwszym okresie życia swoich pociech, rodzice udają się na kontrolne wizyty lekarskie przynajmniej raz na dwa miesiące. Czy to przy okazji szczepień, czy z problemami natury fizjologicznej. Czasem to wizyta po zwykłą poradę, mającą na celu rozwiać wątpliwości świeżo upieczonego rodzica, który dopiero poznaje  swoje dziecko. Uczy się go i uczy się jak radzić sobie z pewnymi, wcześniej nieznanymi problemami.

Często jednak jest tak, że rodzic zamiast wyjść od lekarza uspokojony, wychodzi pełen wątpliwości. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego rodzice szukający pomocy nie otrzymują jej? Dlaczego po wyjściu z gabinetu rodzic chwyta za telefon, dzwoni do bardziej doświadczonych w macierzyństwie bliskich osób, bądź na nurtujące go pytania szuka odpowiedzi w internecie?

Większość pediatrów w przychodniach NFZ to lekarze starsi. Pytanie tylko, czy taki lekarz nadąża za obecnie obowiązującymi normami i zaleceniami WHO, czy jednak broni się swoim wieloletnim stażem i często nieaktualną wiedzą sprzed parunastu albo i parudziesięciu lat? Czy w związku z tym za specjalistę godnego polecenia, który ciągle się rozwija i dba o swą renomę trzeba zapłacić z własnej kieszeni?

Wielu pediatrów nie zna obecnie obowiązujących zaleceń lub co gorsza zna, a mimo to nie stosuje się do nich. Przykładowo, wbrew nim zachęcają do rozszerzania diety już po czwartym miesiącu życia. Natomiast Światowa Organizacja Zdrowia zaleca wprowadzanie pokarmów innych niż mleko matki lub mleko modyfikowane, dopiero po ukończeniu 6 miesiąca życia.

W pierwszych miesiącach życia, pojawia się problem ze wsparciem ze strony lekarzy dla kobiet chcących karmić piersią. Często w momencie pojawienia się problemu z przybieraniem na wadze czy tolerancja pokarmową, lekarze zamiast zaangażować się w próbę rozwiązania problemu, idą na łatwiznę i zachęcają do dokarmiania albo całkowitego karmienia dziecka mlekiem modyfikowanym zamiast mlekiem matki. Wciskając nam przy tym w rękę kolejną już próbkę takiego mleka i stos ulotek reklamujących firmy je produkujące. Nie daje to gwarancji rozwiązania problemu, a skutecznie zaburza laktację i odwodzi matki od karmienia piersią, co również nie idzie w parze z zaleceniami organizacji zdrowia. Tego typu utrudnień jest zdecydowanie więcej i ze skarg na pediatrów można by utworzyć grubą księgę zażaleń.

Już po wypisie mamy i dziecka ze szpitala po porodzie, trzeba zadeklarować wybór opiekuna dla dziecka w przychodni lekarskiej. Często nie mamy zielonego pojęcia kogo wybieramy, ponieważ sami od dawna w razie pojawienia się problemów zdrowotnych odwiedzamy lekarzy internistów. Wybór pediatry wygląda zatem jak gra na “chybił, trafił” w Lotto. Dopiero pierwsze wizyty pokazują nam czy wybór był trafiony. W momencie kiedy okazuje się być inaczej, mamy możliwość zmiany dotychczasowego lekarza na innego. Ale tu pojawiają się schody, ponieważ zgodnie z ustawą o świadczeniach z opieki zdrowotnej, finansowanej ze środków publicznych, każdemu ubezpieczonemu przysługuje prawo do bezpłatnej zmiany lekarza podstawowej opieki zdrowotnej – jednak nie częściej niż dwa razy w roku. Jeśli lekarza rodzinnego będziemy zmieniać częściej, wówczas konieczne jest uiszczenie dodatkowej opłaty w wysokości osiemdziesięciu złotych (na rachunek Oddziału Wojewódzkiego Funduszu).

Nie byłoby to problemem gdyby nie fakt, że często zmuszeni jesteśmy zmienić lekarza częściej niż te “bezpłatne” dwa razy. W końcu dalsze poszukiwania to także gra w ciemno.

Warto wobec tego zadać publicznie pytanie do mediów i komentatorów, czy zamiast wspierać ruchy antyszczepionkowe, debatować nad rzeczami około zdrowotnymi i zajmować się tematami dzielącymi społeczeństwo, nie należałoby zacząć od podstaw? W końcu problematyka ta dotyczy nas wszystkich.

fot. fotolia