Nic tak nie wzmacnia przemysłu zbrojeniowego jak gigantyczne pieniądze, przeznaczane przez państwa, na zwiększenie ich potencjału militarnego. Zazwyczaj najbardziej interesom sprzyja jest ryzyko wojny, zarówno tej prawdziwej, lub tzw. “zimnej wojny”, czyli de facto wyścigu zbrojeń. To samo tyczy się Polski, a to z uwagi również na potencjalne zagrożenie ze strony wschodniej. Z tej właśnie okazji państwowe firmy zbrojeniowe, o których los bardzo dbać chciał minister Antoni Macierewicz i minister Mariusz Błaszczak, liczyły na olbrzymie portfele zamówień ze strony armii czy służb mundurowych.
Kwestia wydatkowania powyżej 2% PKB na zbrojenia jest również istotna, jeśli chodzi o budowę siły Paktu Północnoatlantyckiego i tu akurat Polska faktycznie należy do liderów NATO. Tyle tylko, że pieniędzy w zbrojeniówce nigdy nie jest zbyt wiele, dlatego zaskakuje absurdalna decyzja szefostwa MON, której skutki dziś mogą okazać się dla tego sektora polskiego przemysłu zgubne. Wszystko wskazuje na to, że polskie firmy zostaną całkowicie pozbawione szansy na miliardy euro, które Komisja Europejska zamierza przeznaczyć na modernizację wojsk krajów sojuszu w ramach niedawno powołanego Europejskiego Funduszu Obronnego (EFO).
Jak donosi dzisiejsza “Rzeczpospolita”, w Brukseli powstał plan, by dać mocny impuls rozwojowy europejskim fabrykom broni. Mowa o ok. 13 mld euro, które mają trafić na badania i rozwój. Okazuje się jednak, że polskie firmy z sektora nie mają zbyt wielkich szans na staranie się o te środki, bowiem UE chce postawić na ponadnarodowy charakter tych działań. Szansę na skorzystanie z europejskich funduszy będą miały tylko te przedsiębiorstwa i instytuty badawcze, które będą łączyć siły i tworzyć międzynarodowe konsorcja. Zanim EFO przyzna pieniądze, starannie sprawdzi, czy w konkretnych projektach uczestniczą przynajmniej trzy firmy z trzech różnych krajów. W założeniu ma to pomóc właśnie naszemu regionowi, gdzie dzięki współpracy łatwiej ma być pozyskać środki, które w przeciwnym wypadku “zjedliby” giganci z zachodniej części kontynentu. Niestety, Polska może się nie załapać na ten pociąg z unijną kasą, bowiem dwa lata rządów PiS w sektorze zbrojeniowym zrujnowało polską zdolność do współpracy i budowania międzynarodowych więzi technologiczno-biznesowych.
Co gorsza, mimo zmiany szefa MON, wciąż obowiązują podszyte megalomanią i wypaczonym widzeniem świata rozkazy Antoniego Macierewicza, które uzależniają jakiekolwiek kooperacyjne kontrakty rodzimych firm z zagranicznymi partnerami od zgody polskiego MON. Za sprawą “dobrej zmiany” wyeliminowano z rynku także szereg podmiotów prywatnych, nie związanych z Polską Grupą Zbrojeniową, gdzie rządzący żyli złudzeniami o budowaniu potęgi militarnej w oderwaniu od rzeczywistości.
Najgorsze jest jednak to, że poza Polską, kraje europejskie stawiają na wspólne inicjatywy, wspólne projekty i zaczynają zbierać z tego tytułu profity. Rządzący i menadżerowie firm zbrojeniowych chowają do kieszeni różnice i szukają wspólnych interesów, konsolidując siły ku jak najlepszemu efektowi. Polski przy dyskusyjnych stołach nie ma, tak jakby nie chciała być częścią europejskiej rodziny.
Źródło: Rzeczpospolita
fot. EU2016 SK/flickr
POLUB NAS NA FACEBOOKU
[wpdevart_like_box profile_id=”539688926228188″ connections=”show” width=”600″ height=”200″ header=”big” cover_photo=”show” locale=”pl_PL”]
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
