Te 212 miliardów dla gospodarki to fikcja. Zobaczcie, ile faktycznie rząd chce przeznaczyć na pomoc przedsiębiorstwom

Wczoraj premier Morawiecki hucznie ogłosił, że rząd przeznaczy astronomiczne 212 mld zł na wsparcie gospodarki dotkniętej epidemią koronawirusa. Dziś z tych miliardów zostało niewiele. Nie będę się znęcał nad tym, że wczoraj premier powiedział, iż rząd miesiącami przygotowywał się do zaistniałej sytuacji, a dziś powiedział, że miesiąc temu koronawirusa nikt się nie spodziewał.

Z 212 mld zł, które od wczoraj wbija Polakom do głów rządowa telewizja, realne pieniądze to raptem ok. 65 mld zł, czyli mniej niż 1/3. Ogromna część z tych 212 miliardów to po prostu prolongata spłat kredytów.

Poraża mnie fakt, że rząd proponuje przedsiębiorcom, którzy dziś nie zarabiają, bo z powodu nadzwyczajnej sytuacji musieli zamknąć swoje firmy jedynie odroczenie płatności np. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. To nic nie da, ponieważ straconych zysków w tym akurat przypadku nie da się odrobić, gdy firmy te wrócą do normalnego funkcjonowania. Przeraża mnie beztroska, rządzących, którzy pracujących na podstawie umów o dzieło zachęcają do ubezpieczania się udając, że nie wiedzą, iż ci ludzie po prostu nie będą mieć pieniędzy na finansowanie z własnych środków obciążeń, które wynoszą ok. półtora tysiąca złotych miesięcznie.

Trzeba pamiętać, że – wbrew powszechnemu wrażeniu – to nie wielkie korporacje decydują o wzroście gospodarczym w naszym kraju – to średnie i małe firmy są rdzeniem i kołem zamachowym polskiej gospodarki i to właśnie te firmy najbardziej ucierpią na obecnej sytuacji. Pożyczka? A z czego oddać? Odroczenie płatności zobowiązań? A z czego wziąć te pieniądze? Ktoś kupi więcej towaru po miesiącu, dwóch lub trzech, gdy epidemia się skończy? Rząd udaje, że czas się zatrzyma, aby można było i nadrabiać zaległości, i realizować działalność bieżącą, a więc udaje, że ostatecznie nikt nic nie straci.

Prawda jest taka, że gdy rządy innych krajów odkładały pieniądze na gorsze czasy, rząd PiS wydawał rezerwy na kupowanie głosów w wyborach. Dobre samopoczucie pani minister Jadwigi Emilewicz nie ma żadnego uzasadnienia i na nikogo nie powinno działać usypiająco.