Jak Pan sądzi, czy Rosjanom uda się zmienić swój kraj?
To będzie trudne, ponieważ nie mamy informacji na temat wewnętrznej sytuacji w Rosji. Mianowicie, jakie naprawdę jest podejście społeczeństwa, ale i oligarchów do działań Władimira Putina. Jednak sądzę, że coraz więcej Rosjan zdaje sobie sprawę, iż obecna sytuacja może być dla nich niszcząca i mówię to na podstawie protestów, które mają miejsce w Rosji. Odpowiadając na Pana pytania, zmiana władzy w Rosji i mentalności społecznej może okazać się bardzo długim procesem i być może dlatego prezydent Biden w czasie swojego wystąpienia mówił, że świat powinien przygotować się na długą wojnę i konsekwencje gospodarcze, które poniesie Zachód, ale też i Rosja.
Jak Pan sądzi, czy liderzy światowi podołają temu wyzwaniu?
Reakcja będzie inna w zależności od państwa i rządu. Należy powiedzieć, że wiele państw jest uzależnionych od dostaw surowców z Rosji, czego nie da się zmienić w bardzo krótkim czasie. Sądzę jednak, że praca, którą wykonała administracja amerykańska poprzez wizyty w państwach, które są partnerami USA, doprowadziła do zjednoczenia Zachodu. Moim zdaniem, jeśli w każdej sprawie nie będziemy zgodni, to nasza przewaga polega na wspólnym działaniu. To odróżnia Zachód od Rosji: debata, konstruktywna krytyka i współpraca w celu zakończenia wojny na Ukrainie i utrzymania jej suwerenności.
Prezydent Biden mówił o tym w swoim wystąpieniu, że rozmawiał z Władimirem Putinem, ale został oszukany. Należy też powiedzieć, że wielu polityków europejskich jak kanclerz Niemiec czy prezydent Francji też rozmawiają z prezydentem Federacji Rosyjskiej. Ktoś może powiedzieć, że po co, ale jeżeli ma to posłużyć zakończeniu konfliktu, to moim zdaniem takie rozmowy należy prowadzić. Nie zmienia to jednak faktu, że jest to misja samobójcza.
Jak zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w sprawy Europy może odbić się na światowym układzie sił i w samej Unii Europejskiej?
Sytuacja już to wymusiła. Prezydent Joe Biden powiedział, że 100 000 amerykańskich żołnierzy znajduje się już w Europie i nie wykluczam, że będzie ich więcej. Co do Pana pytania, to widać, które państwa są najbliższymi partnerami i gdzie są główne punkty współpracy amerykańsko-europejskiej. Mianowicie są to: Francja, Niemcy, Wielka Brytania i Włochy. Należy powiedzieć, że państwa te mają największy potencjał militarny w Europie, a to w naturalny sposób tworzy z tych państw liderów na których chcą się oprzeć Stany Zjednoczone.
Natomiast Polska jest liderem flanki wschodniej, ale ostatnie decyzję NATO mówią o zwiększeniu zaangażowania wojsk sojuszu w obszarach, w których nas nie ma. Mianowicie w republikach bałtyckich.
Unia Europejska zaczyna pracę nad uniezależnieniem się od surowców energetycznych sprowadzanych z Rosji. Czy Pana zdaniem Europę mogłyby zaopatrywać w energię Stany Zjednoczone lub państwa arabskie?
To się już dzieje. Należy podkreślić, że za rządów premiera Donalda Tuska powstał Gazoport, który odgrywa kluczową rolę. Jednak sprawa dostaw gazu ze Stanów Zjednoczonych była już poruszana w 2013 i 2014, ale nie jest to proste. Mianowicie, żeby USA dostarczały Polsce gaz to potrzebują certyfikacji, zgody Kongresu oraz porozumienia handlowego, które zostało zamknięte przez Donalda Trumpa. Mianowicie nie chciał on prowadzić wymiany handlowej z państwami członkowskimi należącymi do wspólnoty. To powoduje, że każdy kraj musi uzyskać pozwolenie Kongresu, żeby surowce były wysyłane.
Bardzo dziękuję za rozmowę.
Czytaj również:
- Więźniowie zasilą rosyjską armię? W Rosji rusza potajemna mobilizacja
- Rzecznik Kremla skomentował groźbę użycia broni atomowej przez Rosję. Mówi o “jednym przypadku”
- Kreml chce zastraszyć kolejny kraj? Rosyjska armia rozpoczęła ćwiczenia na spornym terytorium
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
