Miniony rok obfitował w wiele ciekawych wydarzeń politycznych. Miał miejsce BREXIT, w USA wybory prezydenckie wygrał Trump, zaś w Europie kryzys migracyjny hula w najlepsze.
Ja chciałbym jednak skupić się na krajowym podwórku, na którym też wiele się działo.
Pokusiłem się o analizę poczynań 3 głównych sił politycznych:
- Prawa i Sprawiedliwości,
- Platformy Obywatelskiej,
- Nowoczesnej.
Uwzględnione zostały główne siły w sporze rząd-opozycja. Analiza pomija PSL, które mimo że znajduje się w parlamencie, to rola tej partii w polskiej polityce jest marginalna. Kukiz’15 z kolei stoi z boku i wyśmiewa obie strony po równo, nie angażując się oficjalnie ani po stronie partii rządzącej, a tym bardziej przeciwko niej.
Co więcej analiza oparta jest o ocenę poczynań poszczególnych formacji pod kątem skuteczności działań w minionym roku oraz perspektyw politycznych na przyszłość.
Przedstawiamy największe sukcesy i porażki każdej inicjatywy oraz wystawiamy ocenę w skali od 1-6, osądzając jednocześnie perspektywy każdej formacji.
1. Prawo i Sprawiedliwość.
PiS jako pierwsza partia po 89 roku posiada samodzielną większość w Parlamencie oraz własnego prezydenta. W praktyce oznacza to, że partia Jarosława Kaczyńskiego może robić to, co jej się rzewnie podoba, bez konieczności oglądania się na potencjalnego koalicjanta czy na opozycję.
Sukcesy:
- rozmontowanie Trybunału Konstytucyjnego,
- realizacja programu rodzina 500 plus,
- sprzyjająca koniunktura geopolityczna w Europie i na Świecie.
Porażki:
- skok na spółki Skarbu Państwa, obsadzanie najważniejszych stanowisk kolesiami,
- duża fala protestów przeciwko władzy,
- brak wzrostu poparcia podczas pierwszego roku rządów.
Jedno jest pewne, z partią Jarosława Kaczyńskiego u władzy nie sposób się nudzić. Codziennie coś się dzieje. Jak nie rozwalanie TK, to zagarnianie mediów publicznych czy spółek Skarbu Państwa.
Za niewątpliwy sukces PiS należy uznać sparaliżowanie Trybunału Konstytucyjnego oraz rozegranie sprawy tak, że przeciętny Polak sam nie wie, kto w tym sporze ma rację. Prawo i Sprawiedliwość skrzętnie wykorzystało błąd PO, która rozpoczęła majstrowanie przy Trybunale.
Na plus partii rządzącej należy zapisać ekspresową, jak na polskie warunki, realizację sztandarowej obietnicy wyborczej, jaką jest program rodzina 500 plus. Nie chodzi tu bynajmniej o sensowność tego programu oraz jego potencjalnie negatywny wpływ na stan budżetu państwa, a jedynie o to, że PiS, mimo twierdzenia opozycji, że tej obietnicy zrealizować się nie da, zaczął wdrażać swój plan w życie.
Generalnie jednak wygląda na to, że PiS ma więcej szczęścia niż rozumu. Koniunktura polityczna na świecie jest dla partii Kaczyńskiego ze wszech miar korzystna, zaś tendencje i preferencje wyborcze skręcają mocno w prawo. PiS korzysta ze słabości Unii w zakresie polityki migracyjnej, a także na zaostrzeniu nastrojów nacjonalistycznych i populistycznych.
Jeżeli chodzi o porażki to jest ich znacznie więcej niż sukcesów. Skok na media publiczne, kolesiostwo w spółkach Skarbu Państwa, retoryka pełna pogardy czy arogancji to tylko wierzchołek góry lodowej.
Niewątpliwą porażką rządów PiS jest znaczna ilość protestów społecznych, także brak wzrostu poparcia dla tej partii w pierwszym roku rządów, mimo realizacji obietnic wyborczych.
Ocena za 2016 rok: dobry plus (4.5/6)
Perspektywa: bardzo dobra. Za PiS najprawdopodobniej najtrudniejszy rok 4 – letniej kadencji. Trybunał został sparaliżowany, nic już nie stoi na przeszkodzie, by Kaczyński przebudował Polskę według własnego widzimisię. Jednocześnie względna słabość opozycji tworzy u wielu wyborców wrażenie, że Prawo i Sprawiedliwość nie będzie miało z kim przegrać.
Ponadto PiS najprawdopodobniej zacznie teraz majstrować przy ordynacji wyborczej, tak by utrzymać się przy władzy.
To co może wykończyć ten rząd to załamanie gospodarki, które uniemożliwi realizację hojnych programów socjalnych.
2. Platforma Obywatelska.
PO pozostaje największą partią opozycyjną, która jednocześnie sprawuje władzę w większości województw w naszym kraju. Jej pozycja w minionym roku mocno osłabła.
Sukcesy:
- partia uniknęła rozpadu, pomimo utraty władzy i wzmożonego ataku ze strony PiS, a także poważnych perturbacji wewnętrznych,
- konsolidacja przywództwa wewnątrz partii, wykluczenie kilku niepokornych posłów, którzy obciążali negatywnie całą formację. O ile na zewnątrz źle to wygląda, to Grzegorz Schetyna wie, że tylko karna i zgrana armia ma szansę przeciwstawić się PiS, jednocześnie nie dając się ograć Nowoczesnej,
- utrzymanie władzy w samorządach – to bardziej prezent ze strony PiS, gdyż partia Kaczyńskiego nie zdecydowała się póki co na przyspieszone wybory lokalne.
Porażki:
- spadek poparcia – w wyborach PO otrzymało 26% głosów, obecnie sondaże dają partii od 5-10% mniej niż jeszcze rok temu,
- kryzys wizerunkowy związany z aferą reprywatyzacyjną w Warszawie,
- PO wolniej od .N reagowała na poczynania PiS, pozwalając Nowoczesnej na przejęcie sporej części elektoratu.
Ocena za rok 2016: dostateczna (3/6)
Perspektywa: rozchwiana. W przypadku Platformy w grę wchodzi ogromny wachlarz scenariuszy – od rozpadu partii, poprzez stagnację i stopniową utratę poparcia, po odbudowę w sondażach i zwycięstwo w wyborach samorządowych 2018 i ew. powrót do władzy w ramach koalicji.
Przewagą PO nad N są finanse oraz rozbudowane struktury w samorządach, gdzie Platforma trzyma się mocno, rządząc w większości Sejmików.
Wiele zależy od samego Grzegorza Schetyny, uważanego za świetnego organizatora, który nie powinien być medialnym frontmanem swojej formacji. Jeśli Schetyna będzie w stanie postawić na młode, pozytywnie odbierane twarze, Platforma może się bez problemu podnieść. Wystarczy popatrzyć na spektakularne wyniki operacji pod nazwą Andrzej Duda na prezydenta…
3. Nowoczesna
Partia Ryszarda Petru była sondażową rewelacją ostatnich 12 miesięcy. Wchodząc do Sejmu z poparciem na poziomie 7,7 % szybko pokazała, że potrafi działać sprawnie, co spodobało się części Polaków.
Sukcesy:
- wzrost poparcia w sondażach – Nowoczesna dla wielu wyrasta na partię, która lideruje opozycji,
- wylansowanie kilku nowych twarzy – posłanki Nowoczesnej robią furorę i przez część wyborców są uznawane za polityczne objawienie roku,
- sprawny i skuteczny marketing polityczny. .N nie robi nic, bez zamówienia wcześniej sondażu. Wszystko jest skrzętnie przemyślane i ma na celu budowanie pozytywnego wizerunku.
Porażki:
- utrata dotacji – największa kompromitacja N. Partia, dowodzona przez zawodowego bankiera, nie umie wykonać prostego przelewu internetowego,
- wpadki Petru – lider N praktycznie co tydzień zalicza kolejne potknięcia w mediach. Jeżeli zostanie uznany za błazna czy osobę niepoważną, może to być dla niego przysłowiowy polityczny pocałunek śmierci,
Ocena za 2016 rok: dobry plus (4.5/6)
Perspektywa: przeciętna.
Nowoczesna stanowi w tym ujęciu lustrzane odbicie Platformy Obywatelskiej. Partia Ryszarda Petru była w mijającym roku lepsza od PO prawie na każdym polu, dlatego też otrzymuje lepszą notę. Niestety gigawpadka z utratą dotacji przełożyła się na obniżenie końcowego wyniku.
Z kolei perspektywa na najbliższe 2-3 lata nie wygląda aż tak różowo. Tu przed N wiele wyzwań:
- odcięcie od dotacji,
- brak silnych struktur w terenie,
- najbliższe wybory dopiero za 2 lata,
- N głównie wypłynęła w kontrze do PiS, na sporze wokół Trybunału czy na akcji Misiewicze. Jeżeli rządzący się uspokoją, nie ma pewności czy partia Petru będzie miała coś konstruktywnego do zaproponowania,
- każda kolejna wpadka Petru stawia pod znakiem zapytania ekspercki charakter kierowanej przez niego formacji.
Wybory samorządowe pokażą, czy Petru jest realnie drugą lub trzecią siłą polskiej polityki czy też papierowym tygrysem, napompowanym przez media.
Wynik poniżej 15 % w skali kraju będzie dla .N rozczarowaniem, a poparcie jednocyfrowe może skazać formację na powtórzenie losu Palikota, o którym nikt już dziś nie pamięta…
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
