Analizując sytuację polityczną w Polsce można dojść do wniosku, że istnieją dwie główne płaszczyzny sporu:
- pomiędzy PiS a opozycją,
- pomiędzy opozycją a opozycją.
O ile to, że opozycja wchodzi w nieustanną polemikę z rządzącymi nie powinno nikogo dziwić, to już skala konfliktu na linii głównych partii opozycyjnych jest zaskakująca. Przepychanki na pierwszy rzut oka mogą zdumiewać, zwłaszcza w sytuacji postępującego procesu zawłaszczania państwa, skrzętnie realizowanego przez partię Jarosława Kaczyńskiego. Wielu wyborców o poglądach liberalnych, postępowych, czy antyPiSowskich oczekuje od opozycji wspólnego działania, upatrując w takiej solidarności jedynej nadziei na odsunięcie Prawa i Sprawiedliwości od władzy.
Wygląda na to, że nadzieje te są płonne, gdyż partie opozycyjne, zamiast współpracować, toczą między sobą zażartą walkę. W dużej mierze wynika to z faktu, że Platforma Obywatelska oraz Nowoczesna mają podobny program i zabiegają o ten sam elektorat. Trzeba przyznać, że po wyczerpaniu się paliwa politycznego, opartego na wojnie o Trybunał Konstytucyjny, ugrupowanie Ryszarda Petru poświęciło sporo uwagi podgryzaniu PO. Było to szczególnie widoczne przy okazji kryzysu wizerunkowego, związanego z aferą reprywatyzacyjną w Warszawie. Nowoczesna organizowała briefingi prasowe na tle stołecznego ratusza, atakując bezpardonowo Hannę Gronkiewicz – Waltz. Platforma nie pozostawała dłużna, uszczypliwie komentując kolejne medialne wpadki lidera Nowoczesnej i przedstawiając się jako główną siłę napędową opozycji.
Najnowsze starcie pomiędzy głównymi partiami opozycyjnymi miało miejsce przy okazji kryzysu parlamentarnego i związanej z nim okupacji sali plenarnej Sejmu. Zarówno Ryszard Petru jak i Grzegorz Schetyna przed opinią publiczną udawali jedność, lecz w zaciszu gabinetów kopali pod sobą dołki. Lider Nowoczesnej podpadł próbą negocjowania z Jarosławem Kaczyński i pomysłem na zgłoszenie poprawek Platformy w Senacie. Schetyna twierdzi, że Petru nie konsultował z nim takiej strategii działania, a sama Platforma odcięła się od rozmów z PiS, nie uczestnicząc w spotkaniach organizowanych przez Marszałka Senatu, Stanisława Karczewskiego. Skończyło się tak, że Petru wyszedł na polityka niepoważnego, a Schetyna o ile zarobił dla PO kilka punktów sondażowych, to pokazał, że bardziej zależy mu na osłabieniu Nowoczesnej niż na walce z PiS. Największym beneficjentem całego zamieszania okazał się być oczywiście Kaczyński.
Opozycja się żre, a PiS robi swoje. Zaś taki zamęt bardzo pomaga partii rządzącej w realizacji jej autorytarnych zapędów. Kakofoniczny wielogłos opozycji nie jest dla PiS-u żadną przeszkodą, a wręcz jej pomaga.
Zamiast się kłócić, Petru i Schetyna powinni odłożyć osobiste ambicje na bok, zwłaszcza jeżeli prawdziwym celem jest stworzenie skutecznej zapory dla Prawa i Sprawiedliwości, a w konsekwencji odsunięcie Kaczyńskiego od władzy.
Prezes PiS stosuje starą zasadę “dziel i rządź”, skutecznie skłócając opozycję. Jego działania trafiają na podatny grunt, gdyż liderzy PO i N, jako naturalni konkurenci, są bardziej niż skorzy do skakania sobie do gardeł.
Zamiast jednak się kłócić, obaj panowie powinni zjednoczyć siły. Wtedy spełni się scenariusz którego PiS obawia się najbardziej…
fot. rp.pl
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
