Choć rządzące Prawo i Sprawiedliwość dwoi się i troi, by sprawę protestu opiekunów osób niepełnosprawnych w Sejmie zohydzić opinii publicznej, a samych protestujących przedstawić jako politycznie inspirowanych pieniaczy to naszym obowiązkiem, jako obywateli jest nie dać się zniechęcić, ani dać nastawić przeciwko osobom naprawdę pomocy ze strony państwa potrzebującym.
Wczoraj m.in. we Wrocławiu odbyła się manifestacja poparcia dla protestujących w Sejmie. Pod wrocławskim pręgierzem pojawiło się ok. 100 osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunowie. Jedną z nich była pani Dorota Orłowska, która od urodzenia cierpi na porażenie mózgowe czterokończynowe i od 32 lat przywiązana jest do wózka inwalidzkiego. Do codziennych czynności potrzebuje pomocy bliskich. Zbulwersowana pozorowanym działaniem rządu, oraz oczywistymi kłamstwami ze strony władzy, zdecydowała się wysłać do naszej redakcji list, opisujący jej dramat. Poniżej publikujemy list pani Doroty w całości:
Dzień Dobry,
Postanowiłam napisać ten list, ponieważ nie dam rady już dłużej milczeć. Jak wielu ludzi od 19 dni jestem świadkiem niewyobrażalnego barbarzyństwa, jest ono formą ludobójstwa. Dziś zaczęła się 19 doba rodziców dorosłych osób niepełnosprawnych i ich opiekunów, którzy okupują korytarz sejmowy by zapewnić swoim dzieciom namiastkę godności w postaci 500 złotych na życie. Jako obywatelka tego państwa nie potrafię nazwać tego, co się stało.
Nie wiem już, gdzie mieszkałam przez tyle lat i jak nazwać mój kraj. Z całą pewnością nie jest to kraj w sercu Europy, który jest członkiem Unii tylko raczej grajdół gdzie wartość ludzi mierzy się ilością głosów oddanych na partię rządzącą. Jest to dla mnie niewyobrażalna tragedia, ponieważ sama jestem osobą niepełnosprawną niezdolną do samodzielnej egzystencji. Postulaty, o które toczy się walka w Sejmie dotyczą więc mnie i mojej rodziny. Jestem wściekła, kiedy oglądam polityków na wyścigi przerzucających się zarzutami w stylu PO zrobiło tyle, a PIS tyle. Powiem jedno – przez 32 lata żaden rząd nie pokusił się o to, aby potraktować osoby ze zmniejszoną sprawnością, jako kogoś, kto w pewnych obszarach wymaga wsparcia ze strony Państwa tylko i wyłącznie po to, aby móc być dobrym, uczniem, studentem, pracownikiem lub rodzicem.
Cała 24- godzinna opieka nad osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji została zrzucona na barki rodziny. Opiekun, który całą dobę spełnia wszystkie potrzeby swego dziecka i w tym celu rezygnuje z pracy otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 1406 zł netto. Renta socjalna dla osoby chorującej od urodzenia wynosi na chwilę obecną 840 zł netto. Osobie niepełnosprawnej przysługuje zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł.
Wobec powyższego ocenę, czy dodatek rehabilitacyjny jest rzeczywiście kwotą tak wygórowaną, że rząd nie jest w stanie jej udźwignąć pozostawiam. Pragnę zaapelować do wszystkich ludzi o solidaryzowanie się z protestującymi w sejmie i przybywanie na marsze poparcia nie tylko w Warszawie. Powód jest jeden – niepełnosprawność to zjawisko demokratyczne. Nie zważa na poglądy polityczne, wyznanie, rasę lub zasobność portfela. Może ona dotknąć każdego, więc przychodząc na marsze robimy to w swoim interesie. Protestując w Sejmie powiem jedno: będę Was wspierać do utraty tchu.
Fot. W. Kompała / KPRM
POLUB NAS NA FACEBOOKU
[wpdevart_like_box profile_id=”539688926228188″ connections=”show” width=”600″ height=”200″ header=”big” cover_photo=”show” locale=”pl_PL”]
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
