O jednym Szymon Hołownia zapomniał. Dlatego to było pyrrusowe zwycięstwo [Opinia]

Po pierwszej turze wyborów prezydenckich, choć zwycięzcą ze strony opozycji demokratycznej został Rafał Trzaskowski, to trzeba przyznać, że Szymon Hołownia odniósł ogromny sukces.

Dziennikarz – celebryta, bez zaplecza partyjnego, zdołał zgromadzić wokół siebie ludzi, którzy ofiarnie pracowali w jego kampanii wyborczej oraz spore pieniądze na jej prowadzenie. A teraz ruch, który wokół niego powstał, będzie starał się przetworzyć w struktury polityczne. Jednak, jeżeli spojrzy się długofalowo na wynik lidera nowego ruchu, który już robi się znany pod nazwą Polska 2050, poprzez kalendarz wyborczy i narrację, którą stosował w swojej kampanii, można obawiać się, czy  sukces ten nie okaże się zwycięstwem pyrrusowym. I to zarówno dla świeżo wykreowanego polityka, jak i dla polskiej demokracji.

Gdy przyjrzymy się narracji, jaką Hołownia stosował w czasie swojej kampanii prezydenckiej, to zauważymy w niej pewien symetryzm, gdyż polityk w wielu swoich wypowiedziach zrównywał PO i PiS, oceniając jej jako jednakowo złe opcje dla Polski. Nie da się ukryć, że taki stosunek do głównych konkurentów do podium poniekąd ułatwił zadanie Andrzejowi Dudzie w sięgnięciu po reelekcję.

Warto też podkreślić, że wynik jaki uzyskał niezależny kandydat w wyborach prezydenckich (13,87%) pokazuje, iż jego hasła trafiły do ludzi, którym zależy na tzw. zakończeniu (choć może raczej na wyeliminowaniu) sporu PO i PiS. Postulat, może i słuszny. Tylko, że te wybory nie będą o tym, czy większa część głosujących jest za POlandią czy PiSlandią, ale czy opowiadamy się za demokracją, czy też bardziej odpowiada nam autorytaryzm, który w naszym państwie nie tyle pełza, co rozgościł się i coraz wygodniej się mości we wszystkich instytucjach państwa na przestrzeni ostatnich kilku lat. W tym sensie jest to pyrrusowe zwycięstwo Hołowni, gdyż kandydat zrównując Trzaskowskiego z Dudą, zapominając jednocześnie o negatywnych „zasługach” obecnego prezydenta w niszczeniu polskiej praworządności i polskiego państwa, godził w już i tak coraz słabszą polską demokrację. A to się może zemścić. Nie tylko na Trzaskowskim czy Hołowni jako liderach opozycji, ale na nas wszystkich.