Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego Konstytucja RP ustanowiła kadencję sędziów Trybunału Konstytucyjnego aż na 9 lat, czyli dokładnie 2 i ¼ kadencji parlamentu? Dlaczego suweren przyjmując w referendum w 1997 roku ustawę zasadniczą, przyznał tej instytucji tak daleko idącą niezależność od aktualnie sprawującej władzę większości sejmowej? Odpowiedź jest dosyć prosta – otóż kontrola praworządności działań władzy nie może być ograniczana poprzez polityczne zależności i przysługi, które tak wyselekcjonowani sędziowie mogliby odczuwać wobec wybierającej ich większości. Ta konstytucyjna gwarancja niezależności miała stać na straży bezpieczeństwa obywateli, że władza nie uderzy rządzącym do głowy i nie zaczną łamać przepisów ustaw i samej ustawy zasadniczej.
Tymczasem, Prawo i Sprawiedliwość, dziś wybierając sędziego Jędrejka na sędziego Trybunału Konstytucyjnego, popieranego wyłącznie głosami jednej partii, w jasny sposób pokazuje, że wydarzenia z grudnia 2015 roku, gdy w nielegalny, potwierdzony wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego sposób, wygasili uuchwały o wyborze sędziów Hausera, Ślebzaka i Jakubeckiego, “należnych” do wybrania Sejmowi VII kadencji, w latach 2011-2015. Dlaczego “należnych”? To obrazuje poniższa tabela:
Lata kadencji parlamentu |
Ilość wybranych sędziów Trybunału Konstytucyjnego |
1989 – 1991 |
6 |
1991 – 1993 |
1 |
1993 – 1997 |
8 |
1997 – 2001 |
8 |
2001 – 2005 |
7 |
2005 – 2007 |
7 |
2007 – 2011 |
8 |
2011 – 2015 | 1 + (5, z czego 3 uznanych za wybranych legalnie, którzy nadal oczekują ślubowania przed Prezydentem RP) |
2015 – nadal |
8 + 2 (do końca kadencji) |
Zauważcie, że poprzez łamiący Konstytucję manewr i tzw. “nocne ślubowania” sędziów dublerów, czyli sędziego Ciocha, Morawskiego i Muszyńskiego, Prawo i Sprawiedliwość, doprowadziło do sytuacji skrajnej nierównowagi w składzie Trybunału Konstytucyjnego oraz przydatnego jej we wprowadzaniu nowego ustroju państwa, faktycznego paraliżu tej instytucji. Wbrew temu, co przez ostatni rok mówili politycy PiS, to właśnie ta partia najbardziej upolityczniła skład Trybunału Konstytucyjnego, wybierając do końca kadencji ⅔ składu. Nawet ta prosta matematyka pokazuje, że zrobili to z pełną premedytacją i w określonym celu.
Oczywiście dzisiaj Trybunał Konstytucyjny, przynajmniej w teorii, stabilnej większości nie ma, bo dla sędziego Pszczółkowskiego, niegdyś mecenasa samego Jarosława Kaczyńskiego, ważniejsza jest niezależność, niż ślepe posłuszeństwo wobec sejmowej większości. Do czerwca 2017 roku, a więc do czasu wyboru następcy obecnego wiceprezesa TK, sędziego Biernata, Trybunał zamiast podejmować prace, będzie tylko symulował. Po czerwcu, przewaga nominatów partii rządzącej będzie już bezapelacyjna, a zmiana ustroju ustawami potwierdzona jako norma. Wówczas PiS odtrąbi pełny sukces.
fot. flickr/ P. Drabik
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU