Miażdżący dla PiS “efekt Tuska”. To koniec dominacji obozu władzy

Każda duża zmiana polityczna zaczyna się od początkowo drobnych sygnałów ostrzegawczych. Tak jak przejęcie przez PiS pełni władzy w Polsce nie odbyło się z dnia na dzień, a było procesem, który miał wiele zwiastunów, tak koniec dominacji rządzących będzie powolny i bolesny. Wszystko wskazuje jednak na to, że ten ostatni się już zaczął i powoli przyspiesza. Dziś jesteśmy bowiem świadkami kolejnego kroku milowego na drodze do zakończenia rządów PiS. Jednym z filarów władzy rządzących była ich niepodzielna dominacja w sondażach zaufania, gdzie prezydent i premier zdeklasowywali polityków opozycji pokazując, że ciężko oponentom politycznym prawicy dotrzeć w sposób wiarygodny z przekazem do znacznej części społeczeństwa. Ta kluczowa słabość była tym co czyniła PiS tak teflonowym. Jednak ujawniony właśnie sondaż IBRIS pokazał, że to już przeszłość. Donald Tusk po wydarzeniach wokół Komisji ds. Amber Gold i Święta Niepodległości wysunął się na pozycję lidera rankingu zaufania do polskich polityków, deklasując Andrzeja Dudę.

Szef Rady Europejskiej cieszy się zaufaniem 47,7 proc. Polaków. W porównaniu z poprzednim sondażem jest to wzrost o 5 punktów procentowych. Dla porównania prezydentowi Andrzejowi Dudzie ufa 45,8 proc. badanych (spadek o 1,4 pkt. proc.). Na tym jednak się problem prawicy nie kończy, ponieważ w opozycji pojawili się także inni silni konkurenci depczący władzy po piętach. Mateusz Morawiecki z zaufaniem 42 proc. badanych musi bronić swojej pozycji przed dynamicznie rosnącym w rankingu po ostatnich atakach liderem PSL Władysławem Kosiniak-Kamyszem, któremu ufa 41,6 proc. Polaków. Trwa także dobra passa Roberta Biedronia, który cieszy się zaufaniem 40,5 proc. badanych. Mamy zatem sytuację niezwykle korzystną, kiedy wśród 5 polityków cieszących się największym społecznym zaufaniem aż 3 to przedstawiciele opozycji. Zauważalne jest totalne wypadnięcie z obiegu Pawła Kukiza, który przez pewien czas także bywał w czołówkach rankingów, a teraz ufa mu ledwie co piąty Polak.

Opisane wyniki są skokiem jakościowym wobec propagowanych przez prorządowe media przez wiele miesięcy badań CBOS, gdzie jeszcze latem głowa państwa oscylowała wokół 68% poparcia, a premier 57%.

Jest to poważny sygnał, że opozycja ma silne twarze, które mogą przebić się przez mur propagandy o “układzie i złodziejach”. Zarówno Władysław Kosiniak-Kamysz jak i Robert Biedroń wymykają się oskarżeniem o bycie totalną opozycją, a swoim przekazem politycznym rywalizują z władzą o zmonopolizowana przez nią “społeczną twarz”. Tymczasem Donald Tusk pokazał ponownie, że toporną propagandę partii rządzącej można obrócić przeciw nie dla samej, a politykę można realizować na zupełnie innym poziomie.

Jest to kolejny sygnał, że “bezalternatywność” rządu PiS się kończy. Poprzednim silnym sygnałem były wybory samorządowe, gdzie do udowadniania sukcesu władza musiała uciekać się do pokazywania wyników wyborów do Rad Gmin do 20 000 mieszkańców, ponieważ nastroje w całym kraju pokazały równą walkę obu obozów politycznych. To ostatnie zaś było przełomem po dwóch latach narracji o supremacji PiS i skazanej na klęskę i śmieszność opozycji.

Teraz na horyzoncie Europarlament, gdzie w wyborczej walce PiS stanie do wyzwania najtrudniejszego z możliwych. Władza zmierzy się z brzmieniem Polexitu oraz niskim zainteresowaniem własnych wyborców eurowyborami, co sprawi, że ewentualna klęska na wiosnę może okazać się śmiertelnym ciosem dla przetrwania rządów PiS, które po wyborach do Sejmu nie będą mogły prawdopodobnie liczyć już nawet na koło ratunkowe w postaci koalicji z Kukiz’15.

Widoczny dziś “efekt Tuska” zdaje się być zatem dopiero początkiem problemów Zjednoczonej Prawicy.

Źródło: onet.pl

fot. M.Śmiarowski/KPRM/Shutterstock/Michael Wende

POLUB NAS NA FACEBOOKU

[wpdevart_like_box profile_id=”539688926228188″ connections=”show” width=”600″ height=”220″ header=”big” cover_photo=”show” locale=”pl_PL”]