Polityka i Społeczeństwo

Klęska komisji śledczej ds. Amber Gold

Coraz więcej wskazuje na to, że komisja śledcza ds. afery Amber Gold nie będzie jednak trampoliną do wielkiej kariery politycznej Małgorzaty Wassermann. Dotychczasowy przebieg obrad sejmowej komisji nie wywołuje zbyt dużego zainteresowania mediów, a same przesłuchania są nudne jak flaki z olejem i nie przynoszą żadnych sensacyjnych ustaleń.

Podczas ostatniego posiedzenia komisji śledczej, zeznawał były Prokurator Generalny, Andrzej Seremet, który w sposób jednoznaczny wskazał na zaniedbania gdańskich prokuratorów oraz zbyt dużą naiwność i nieuzasadnione pobłażanie dla Marcina Plichty. Zwrócił też uwagę, że on sam ma do siebie wiele wyrzutów, że nie dostrzegł potrzeby zdecydowanej reakcji Prokuratury Generalnej i nie przeniósł śledztwa do innej jednostki. Zeznał także, że do czasu wybuchu afery sprawa w kręgach około rządowych nie była przedmiotem rozmów. Ot, kolejna sprawa finansowego oszusta, jakich w naszym kochanym kraju przecież jest wiele. Dopiero upadek Amber Gold około sierpnia 2012 r. i ujawniona skala bezczelności Plichty sprawiły, że sprawą zainteresował się rząd i inne organy kontroli. Wtedy też okazało się, że Prokurator Generalny, bez możliwości bezpośredniego wpływu na prokuratorów prowadzących sprawę, nie może skutecznie sprawować swojej funkcji kontrolnej.

Niepokorne redakcje dwoją się i troją, by pokazać obraz rządowego układu chroniącego Marcina Plichtę, to samo robią członkowie komisji śledczej, oddelegowani do niej z Prawa i Sprawiedliwości. Marek Suski, wiceprzewodniczący komisji śledczej, niezrażony ujawnionymi przez prokuratorów okolicznościami, jak zahipnotyzowany trwa przy tezie, która była podstawą jej powołania – “To, co widzimy do tej pory, wygląda jakby była jakaś ręka, która prowadziła tę sprawę i że był parasol ochronny.” Nie potrafił jednak wskazać, czyja to konkretnie była ręka. “To było chyba wiele rąk, taka ośmiornica”, dodał. Dostało się też oczywiście Donaldowi Tuskowi i Sławomirowi Nowakowi. Standard.

Im bardziej kolejne przesłuchania świadków na komisji śledczej do spraw afery Amber Gold wskazują na klęskę jej pomysłodawców, tym więcej pojawia się sposobów argumentacji stosowanych od 6 lat przy okazji dyskusji nad katastrofą smoleńską. Dowody odczytywane są na abarot, a przedstawiane wnioski zupełnie oderwane od zgromadzonego materiału dowodowego. Jak domek z kart sypie się misternie budowana narracja, że za Plichtą stali ludzie z PO. PiS będzie miał zatem problem, bowiem to z ich inicjatywy powstała komisja śledcza w tej sprawie, a zainteresowani mogą bez problemu śledzić każde posiedzenie. Każde kolejne przesłuchanie rujnuje rządową narrację i identyfikuje winnych oczywistych zaniedbań w jednostkach prokuratury. Wskazuje też na niebywale niewydolny i nieskuteczny wymiar sprawiedliwości, za który odpowiadał dzisiejszy wicepremier rządu, Jarosław Gowin.

Jednocześnie rozpaczliwe próby Małgorzaty Wassermann, podejmowane w celu wskazania rządowego parasola nad Plichtą zaczynają być groteskowe. W jednym z wywiadów powiedziała: Od 2012 r. zaczyna powstawać układanka, która wskazuje, że Prokurator Seremet pomógł zamieść tę aferę pod dywan”, zapominając, że hipotetyczny parasol musiałby istnieć już w 2009 r., gdy Komisja Nadzoru Finansowego wpisała Amber Gold na listę ostrzeżeń publicznych. Już wtedy każdy, także posłowie opozycyjnego PiSu, mogli zwracać uwagę na zagrożenie inwestowania w lokaty w złocie, na nierealny procent. Nie zrobili tego ani oni, ani prokuratura, ani żaden inny organ państwowy.

W związku z dotychczasowymi ustaleniami komisji śledczej pojawia się wobec tego duży problem z zarzutami karnymi dla byłego premiera RP, o którym tak często mówią politycy PiS, w kontekście poparcia Donalda Tuska na drugą kadencję jako Przewodniczącego Rady Europejskiej. Przewodnicząca Wassermann zapowiedziała, że komisja śledcza zamierza przesłuchać go dopiero za mniej więcej rok i to stwarza oczywisty problem. W jaki sposób utrzymać zainteresowanie Polaków tym marnej jakości przedstawieniem? Czy posłanka PiS zdecyduje się wzywać kilka tysięcy osób, będących ofiarami piramidy finansowej, tylko po to, by telewizja publiczna mogła epatować ich rozpaczą? Istnieje co prawda duża szansa, że wielu z nich publicznie, w świetle kamer wskaże właśnie Donalda Tuska jako winnego ich dramatu, jednak nie chce mi się wierzyć, że znajdzie się prokurator, który na tej podstawie zdecyduje się postawić Tuskowi zarzut, bowiem każdy sąd w Polsce uzna go za niedorzeczny.

Najbliższe miesiące z pewnością będą dla córki śp. Zbigniewa Wassermanna trudne. Oczekiwania wobec niej są duże, a możliwości niewielkie. Być może w akcie desperacji zdecyduje się pójść na korepetycje do starej dobrej szkoły prokuratorskiej u Stanisława Piotrowicza, który po zdemolowaniu Trybunału Konstytucyjnego zostanie zapewne teraz usunięty w cień. Jego wiedza może się jednak okazać nieoceniona, gdy będzie trzeba kolejny raz kłamać w żywe oczy, by zyskać w oczach wielkiego Prezesa. Nie pozostaje nam zatem nic innego jak życzyć jej powodzenia.

fot. Adrian Grycuk

Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.

WPŁAĆ

POLUB NAS NA FACEBOOKU

Facebook Comments

blok 1

Redakcja portalu CrowdMedia.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułów nadesłanych przez użytkowników.
Michał Kuczyński

Michał Kuczyński - Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Z zamiłowania bloger i autor tekstów o charakterze publicystycznym. Interesuje się polityką i ekonomią. Prywatnie miłośnik piłki nożnej, muzyki rockowej i dobrego kina. Niegdyś zapalony wiolonczelista.
Zapraszam na mojego Twittera - @KuczynskiM

Media Tygodnia
Ładowanie