Już za niecałe 6 tygodni w życie wchodzi ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej, na mocy której dojdzie do rewolucyjnej reformy fiskusa. Ma ona na celu konsolidację administracji skarbowej, celnej i kontroli skarbowej, co według zapowiedzi Ministerstwa Finansów ma przełożyć się na istotne zwiększenie wydajności skarbówki oraz długo oczekiwanego uszczelnienia systemu podatkowego.
Jak za dotknięciem magicznej różdżki mają zacząć działać zaawansowane technologie informatyczne, a za ich sprawą przychody budżetu mają wzrosnąć, podatnicy sami dobrowolnie będą płacić podatki, a kontrolerzy odwiedzać tylko zorganizowane grupy podatkowych przestępców. Brzmi pięknie. I coraz więcej wskazuje, że w pierwszym okresie funkcjonowania skarbówki po nowemu, właśnie propaganda sukcesu i robienie dobrej miny do złej gry będzie kluczowym zadaniem dla pomysłodawcy KAS, a obecnie już jej szefa, wiceministra finansów, Mariana Banasia. I oczywiście to robi. Choćby w ostatnim komunikacie dla mediów, gdy zapewnił, że prace nad utworzeniem Krajowej Administracji Skarbowej przebiegają zgodnie z planem. Trudno bowiem oczekiwać, że zgodny z planem jest stan, w którym na półtora miesiąca przed wejściem w życie zmian, pracownicy nie mają pojęcia co ich czeka, nie mają żadnej gwarancji zatrudnienia, wynagrodzenia, czy nie znają zadań, jakimi mogliby się zająć w ramach nowej struktury.
Rośnie ferment u samych pracowników, których plany osobiste i zawodowe wiszą na włosku. Urzędy wyglądają jak pole bitwy, zadania odłożono na bok. W końcu liczy się archiwizacja, porządki i sprawne przejście do nowych struktur. W czasie, gdy urzędnicy opisują kolejne teczki, usuwają zszywki czy liczą karty, na skrzynki pocztowe wpływa codzienny pakiet projektów rozporządzeń wykonawczych, rzekomo do konsultacji. Co prawda nikt nie ma czasu, by je w ogóle przeczytać, ale góra uwagi na to nie zwraca. Brak uwag to też konsultacja, w końcu komunikat o szerokiej dyskusji nad projektami już w szufladzie czeka. W tym całym zamieszaniu kompletnie zapomina się o tych, którzy tworzą urzędy, czyli ich pracownikach. Urzędnicy też ludzie, też mają kredyty, też dzieci do przedszkoli dowożą. Przez lata godzili się na marne perspektywy rozwoju i bardziej niż przeciętne zarobki, w zamian za realizację misji i stabilność zatrudnienia. Dziś, państwo rządzone przez Prawo i Sprawiedliwość łamie z nimi umowę i zostawia ich na lodzie, a w zamian daje niewiele. Wielu z nich straci pracę w ogóle, wielu zmuszonych zostanie do zmiany miejsca zamieszkania lub wielogodzinnych, codziennych dojazdów. W każdej z reformowanych struktur, zwłaszcza w kontroli skarbowej i u celników, coraz głośniej słychać o masowej rezygnacji z pracy dla państwa i wykorzystanie swojej, unikalnej przecież wiedzy na prywatnym rynku. To, w jaki sposób państwo dziś traktuje ich wyrzeczenia i poświęcenie, sprawia także, że zmniejszają się skrupuły wykorzystania tej wiedzy przeciwko budżetowi państwa.
Po 1 marca 2017 roku bardzo prawdopodobna jest sytuacja, w której niedoświadczeni kontrolujący z długo oczekiwanymi, wzmocnionymi uprawnieniami, zmierzą się z wieloma doświadczonymi pracownikami skarbówki, którzy na słabości jej uprawnień zjedli zęby, prowadząc postępowania wobec podatkowych oszustów. Tylko najwięksi ignoranci mogą wierzyć w to, że budżet na tym zyska. Gdy brak spodziewanego wzrostu ściągalności podatków i większej skuteczności kontroli doprowadzi do zapaści budżetu w drugiej połowie 2017 roku, bardzo szybko inicjatorzy tej deformy uświadomią sobie negatywne skutki swoich obecnych poczynań. I wówczas tak samo jak dziś, pozostanie się uśmiechać i wydawać kolejny komunikat, że wszystko idzie zgodnie z planem.
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
