Gdy prezentowany był projekt budżetu na 2017 roku, Minister Rozwoju i Finansów Mateusz Morawiecki przyznawał z rozbrajającą szczerością, że jest w budżecie zakochany i jest to miłość odwzajemniona. Wtedy wielu komentatorów ze zdziwieniem pukało się w głowę, wskazując na rekordowy deficyt w wysokości niemal 60 miliardów złotych oraz ultra-optymistyczne założenia mikro i makrogospodarcze. W ostatnich dniach, najwyraźniej objawy odurzenia budżetem po raz kolejny dały o sobie znać. Super wicepremier przyznał, że bardzo się cieszy z olbrzymiego zainteresowania polskimi papierami dłużnymi o zapadalności od 2 do 10 lat. To, że popyt na polskie obligacje znacznie przewyższa podaż, jest jego zdaniem dowodem na to, że budżet został przez inwestorów uznany za obowiązujący i ostrzeżenia ze strony opozycji były niezasadne. Jak podał resort finansów, po dotychczasowych aukcjach obligacji, potrzeby pożyczkowe państwa zostały zrealizowane już w 35%. Wygląda na to, że także kolejne aukcje zakończą się sukcesem, a inwestorzy z chęcią pożyczą budżetowi swoje pieniądze. No właśnie. Pożyczą. I tu na chwilę się zatrzymajmy.
Nie od dziś wiadomo, że gdy państwo podaje wyniki statystyczne, to zazwyczaj im więcej tym lepiej. To jednak nie dotyczy kwestii rentowności obligacji skarbowych, bowiem im wyższa ich rentowność, tym drożej państwo będzie musiało zapłacić za ich wykup. Droższe będą koszty obsługi gigantycznego już długu państwa, więcej na polskim państwie zarobią prywatni inwestorzy. Komunikaty prasowe dosyć konsekwentnie unikają udzielenia informacji na proste przecież pytanie – ile musimy płacić za pożyczane pieniądze i dlaczego tak drogo? A jest coraz drożej, bowiem jak pokazują poniższe wykresy, rentowność naszych papierów dłużnych od ponad roku, czyli od kiedy rozpoczęła się dobra zmiana, nieprzerwanie rośnie.
Na początek obligacje 2 – letnie.
Obligacje 5 – letnie.
I na koniec te, które spłacić będzie musiał najprawdopodobniej już inny rząd czyli 10 – letnie.
W przypadku zarówno obligacji 2 lub 5 – letnich, jak i tych o terminie zapadalności 10 lat widać, że ich oprocentowanie rośnie nieprzerwanie od roku, a w przypadku 2 i 10 letnich, bardzo mocno właśnie teraz, gdy popytem na nie tak chwali się minister Morawiecki. A czym jest aukcja takich papierów dłużnych? Ano niczym innym jak próbą pożyczenia pieniędzy na jak najniższy procent, by kosztowało to jak najmniej. Gdy jednak po niskim kursie chętnych nie ma, cenę trzeba podnieść i dać im więcej zarobić. Wykresy pokazują bardzo ostry trend wzrostowy i to powinno poważnie niepokoić, zwłaszcza że na rynkach finansowych Polska wciąż nie jest zagrożona niewypłacalnością.
Pożyczanie pieniędzy od inwestorów staje się jednak dla nich samych coraz bardziej opłacalną i pewną inwestycją, nic więc dziwnego, że zainteresowanie przewyższa podaż. Dziwny natomiast jest dobry humor naszego państwowego głównego księgowego. Prywatny przedsiębiorca, gdy poszukuje kredytu na rozwój czy inwestycje, stara się znaleźć kredytodawcę, który zaoferuje mu jak najniższy procent, bo zależy mu na kondycji finansowej jego przedsiębiorstwa nie tylko w roku bieżącym, ale i w latach przyszłych. No ale wówczas w grę wchodzą jego prywatne pieniądze, nie pieniądze publiczne. Publiczne można wydawać bez obaw, w końcu w najgorszym wypadku brakujące się dodrukuje. Może dlatego minister Morawiecki ma tak dobry humor. Zazdroszczę.
fot. flickr
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
