W miarę jak kolejne media ujawniają bulwersujące kulisy afery korupcyjnej w Komisji Nadzoru Finansowego, odsłaniając elementy przeprowadzanego z całą bezwzględnością procesu doprowadzania prywatnych banków na skraj upadku, by następnie je “uratować” poprzez przejęcie przez państwo, rośnie napięcie wewnątrz obozu władzy, a oczom obserwatorów ukazuje się bezwzględna walka frakcji walczących o wpływy. Oderwanie obozu władzy od rzeczywistości jest totalne – moment ujawnienia skandalicznego procederu i idącej w dziesiątki milionów rocznie łapówki wykorzystują nie do zdiagnozowania problemu i jego zwalczenia, a do zabezpieczenia własnych interesów, najlepiej kosztem politycznych rywali wewnątrz obozu Zjednoczonej Prawicy.
Dobro państwa już dawno nie jest najważniejsze – liczy się władza i jej utrzymanie za wszelką cenę. Nie ma nawet cienia szansy na powołanie komisji śledczej czy rzetelne śledztwo, na które naciska opozycja oraz pewnie już wkrótce opinia publiczna. Do tej pory PiS był teflonowy i ujawnianie mniejsze lub większe afery (w sieci krąży już nawet lista 100 takich “afer”) nie wyrządzały obozowi władzy żadnych większych szkód, więc i tym razem panuje przekonanie, że pożar w burdelu uda się opanować bez strat. Szef Kancelarii Premiera zdążył już nawet ogłosić, że po dymisji szefa KNF, Marka Chrzanowskiego sprawa formalnie została zakończona. Tyle tylko, że od wcześniejszych afer obecne wydarzenia różni przede wszystkim moment wybuchu tj. na nieco ponad pół roku przed wyborami do PE i na ok. rok przed wyborami parlamentarnymi, które będą dla wielu polityków z obozu PiS swoistym “być albo nie być”. To generuje olbrzymie tarcia pomiędzy frakcjami, które w decydującym momencie przygotowań do najważniejszego od lat wyścigu chcą uzyskać jak największe wpływy i najlepiej wyeliminować część rywali do najlepszych miejsc na listach.
To nie przypadek, że w tym samym czasie, gdy Michał Dworczyk, będący człowiekiem premiera Morawieckiego, ogłosił “koniec sprawy”, pojawił się na konferencji prasowej Zbigniew Ziobro i zapowiedział bardzo intensywne śledztwo, choć już wiemy, że gdyby nie publikacja Gazety Wyborczej, to zawiadomienie w tej sprawie być może nadal leżałoby gdzieś pomiędzy pokojami prokuratury. Nie jest także przypadkiem nagła akcja CBA, przeprowadzona w siedzibie KNF w tak groteskowy sposób, że aż trudno uwierzyć, że było to coś więcej niż inscenizacja.
Przepraszam, bo nie chce mi się wierzyć.
CBA weszło do KNF zabezpieczyć dokumenty kilka godzin po tym, jak zdymisjonowany szef KNF był tam i buszował w tejże siedzibie KNF?!? https://t.co/7c5HFdJGKv— Jacek Nizinkiewicz (@JNizinkiewicz) November 14, 2018
Sytuacja, w której były szef KNF, po ujawnieniu afery korupcyjnej z nim w roli głównej pojawia się w miejscu swojej pracy, by posprzątać biurko (a przy okazji wszystkie niewygodne dokumenty), a CBA zamiast odebrać go już wczoraj z lotniska wprost na przesłuchanie pojawia się w UKNF tuż po tym, jak Marek Chrzanowski budynek opuścił, zakrawa na żart z obywateli i państwa. KNF do tej pory należało do strefy wpływów Prezesa NBP, Adama Glapińskiego, ale apetyt na rzeczywistą kontrolę nad tą instytucją od dawna miał Morawiecki. Z kolei kryminalne okoliczności i możliwość znalezienia haków na tak wysoko postawioną personę w hierarchii PiS sprawiły, że Zbigniewowi Ziobro zaświeciły się oczy i rzucił śledczych pędem do siedziby Komisji. Oddelegowani do tego zadania agenci CBA podlegają jednak Mariuszowi Kamińskiemu, który przecież jest również częścią tego samego “zakonu” co Glapiński. Nic więc dziwnego, że grzecznie poczekali, aż Chrzanowski przygotuje im gabinet do oczekiwanego przeszukania i zabezpieczenia dokumentów. A czy miał co ukrywać? Tu już jesteśmy skazani na domysły.
Nowe ustalenia w kwestii tego, co KNF robiło w sprawie banku Leszka Czarneckiego, sprawiają jednak, że wnioski o komisję śledczą w tej sprawie mają bardzo duże uzasadnienie, a komentarze, że afera w KNF może mieć rozmiary znacznie większe niż afera Rywina, która wiele lat temu zmiotła ze sceny politycznej rządy lewicy, wcale nie muszą być przesadzone. Co bowiem wiemy? Choćby to, że gdy okazało się, że propozycja “zatrudnij naszego prawnika w zamian za przychylność” nie okazała się dla Czarneckiego wystarczającą zachętą, w Sejmie pojawiła się nagle poprawka forsowana właśnie przez Marka Chrzanowskiego, która umożliwiała realizację groźby, która między słowami korupcyjnej propozycji pojawiała się z ust szefa KNF. Wątek ten ujawnił Patryk Michalski z RMF FM.
❗️Marek Chrzanowski naciskał na jak najszybsze przyjęcie poprawek umożliwiających przejmowanie banków. Napisał prośbę w tej sprawie do Ministerstwa Finansów. Biuro Legislacyjne ostrzegało, że takie zmiany nie powinny zostać przyjęte już po I czytaniu – bez skutku. @RMF24pl pic.twitter.com/BNuVqrk0U8
— Patryk Michalski (@patrykmichalski) November 14, 2018
Sejm proponowaną poprawkę oczywiście bez szemrania przyjął, umożliwiając wdrożenie w życie ostatniego etapu “planu Sokala” czyli przejęcia banku milionera za symboliczną złotówkę. Wszystko to działo się już po złożeniu przez Czarneckiego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez Chrzanowskiego. Wygląda jak zemsta? No raczej. Warto jednak zauważyć, że ta poprawka to miało być zwieńczenie dzieła. Operacja przeciwko interesom Czarneckiego toczyła się bowiem już od wielu miesięcy.
Obejmowała zmiany odpowiedniego rozporządzenia, by Getin Noble Bank i Idea Bank wpadły w proces restrukturyzacyjny KNF, opisaną przez GW ofertę od szefa KNF (wspartą przez prezesa NBP!), wpisanie banków na listę ostrzeżeń publicznych (by zmniejszyć ich wartość), a w finale przyjęcie przez Sejm poprawki umożliwiającej przejęcie banku przez państwo.
Nic dziwnego, że obserwujący działania władzy Czarnecki postanowił udać się do Romana Giertycha i sprawę nagłośnić, ujawniając mafijne metody rządów Prawa i Sprawiedliwości, tak bardzo godzące w prywatną własność. W kraju, gdzie w pierwszej kolejności liczy się interes państwa, dymisja szefa KNF byłaby jedynie wstępem do daleko idących zmian na najważniejszych stanowiskach. Jako że jednak żyjemy w kraju rządzonym przez partię z prawem i sprawiedliwością w nazwie, to może się okazać, że na tym się zakończy, a na jej pełne rozliczenie możemy liczyć dopiero po zmianie władzy. Miejmy nadzieję, że bezwzględna walka frakcji w PiS ten moment znacznie przybliży.
fot. Kancelaria Sejmu/Łukasz Błasikiewicz
POLUB NAS NA FACEBOOKU
[wpdevart_like_box profile_id=”539688926228188″ connections=”show” width=”600″ height=”200″ header=”big” cover_photo=”show” locale=”pl_PL”]
Czytasz nas? Podobają Ci się zamieszczane przez nas treści?
Wesprzyj nas swoją wpłatą.
Wpłacając pomagasz budować Crowd Media – wolne media, które patrzą władzy na ręce.
POLUB NAS NA FACEBOOKU
